Dehha memmet emmi...
İSMAİL AKYILDIRIM
Bir çift öküz yeter mi aha memmet emmi…
Böyle baca tüter mi dehha memmet emmi…
Çoluk çocuk uyumaz ahha memmet emmi
Aç insanlar yatar mı, daha memmet emmi…
Bir zamanların meşhur Mahsuni Baba türküsüydü bu…
Memmet emmi; içini, derdini, kederini, serzenişini dökebileceğin hayali bir insan portresi, bir merci idi.
Köylü Memetti...
***
Bakınız, o günlerden bugüne, değişen bir şey var mı?
Ülkede üreticiden tüketiciye kadar, herkes günü kurtarmanın peşinde…
Kimi kimseler, düzenin çarkına istese de ayak uyduramıyor.
Çark, şanslı insanların merdanelerini tıkır tıkır çevriyor.
Onların çarkları “pas” geçmeden dönmeye devam ediyor…
Yürü be kulum yürrüü misali…
Kısa bir araştırma yapın,
İflasın eşiğinde olan yüzlerce fabrika ve imalathaneler olduğunu göreceksiniz…
Dev sanayi bölgesi olan İstanbul da bunu çıplak gözle de görmeniz mümkün.
Kırsal kesimde, anadolunun bir çok kentlerinde görmeniz de mümkün olacaktır.
Birçok küçük esnaf terki ticaretini verip, yevmiye usulü çalışabilecekleri işletmeler aramaya başladılar.
Tüketici de dertli, üretici de!
Köylünün durumu ise ortada,
Elde olan bir çift inek icralık oldu… Bulgur da son çuvalın ağzı açıldı...
Yokluk karşısında uyku tutmayan aile bireyleri çoğalmaya, hatta intiharın eşiğine geldi.
Sıkıntıları yaşayanlar kara kara düşüne dursun,
Bey olanların sayısı, mantar tarlası gibi çoğalmaya başladı.
***
Sonra mı? Sonrası şu :
Memmet emmi,
Yetmişli yılların sonuna kadar yaşayıp,
Sonrasında hepimizin bildiği gibi 1980 darbesinde vefat etti…
***
Ne demişti Ozan Maksut Koca ?
Memmet emmi devir yaman değişti…
İnsanlarda türlü türlü huy oldu,
Yağ bağladı vurguncunun ensesi,
Yetim yoksul hakkı yiyen bey oldu,
Menfaate döndü her işin başı, dost dostunu satar, gardaş gardaşı…
Anlamadım ne dümendir ne iştir,
Bu deviri görmediğin ey oldu Memmet emmi!